Witam

Poco ja tu w ogóle zaglądałem … rwie włosy z głowy … dostałem jakiegoś ataku… wbijam żeby w tynk nie pomaga nic …….. rany boskie tyle Ophthalmotilapii w ofercie…
Będę pracować za darmo ..co ja piszę za darmo jeszcze dopłacę … sam się wyżywię.. tylko by móc wstawać z rana razem z tymi rybami .

Każdy ma jakieś miłości … sam nie wiem czego miałem więcej w życiu ryb czy kobiet ??
Lecz na pewno z rybami lepiej się dogadywałem !

Każdy ma jakieś marzenia Tanganikańskie ..moje to Ophthalmotilapie…
Powoli już niedługo ..kończę domek ..a w nim już pomieszczenie przygotowane …

Ktoś już się stał szczęśliwym posiadaczem( widzę sprzedane ..ale mu zazdroszczę)
Byłbym wdzięczny gdyby właściciel co nieco napisał o tych rybkach….bardzo proszę .


Jacek Krawczyk

Jacku,

To moje ulubione ryby ostatnio stąd i ich liczba. Wiele poszło w świat, ale coś pływa i coś znowu przyleci.

Moim ulubionym ostatnio wariantem jest O. ventralis Kantalamba Orange Cape. Niebieskie cudo:) Nie mówię o boopsach.

Marta

Witam

Dostojność Cyathopharynxa … , lekkość Cyprichromisa … , błyskotliwość Xenotilapii … ,
I to zachowanie stadne , podział hierarchii … do pewnej wielkości trzymają się razem .
Wdzięczny rodzaj do obserwacji i zarazem podziwiania piękna . mnie jeszcze zachwyca ten efekt metaliczności kolorów . Żadne z rodzajów jakie trzymałem nie wykazywały takiego efektu oswojenia . Naprawdę ryby z tego rodzaju kiedy dorosną będąc w dobrych warunkach okazują jakby symptomy przywiązania , są niczym oswojone kotki . Nie lubią tylko mocnego światła. A dominujący lub dominujące w przypadku większego stada samce nie ustępują a może nawet pod względem metalicznej czerni przewyższają w ubarwieniu ryby morskie .
I niesamowicie ciekawe zasady wybierania par z stada .
Już niedługo będą u mnie …. Stojaki już porobione … Po wakacjach się ostro za to wezmę .
Bardzo za nimi tęsknie .

Jacek Krawczyk

Masz rację Jacku:) Grupa ryb pierzastopłetwych to majestatyczne zachowania, pozorny spokój i piękno. Metaliczny połysk u Cyathopharynx powoduje, że w pełnej barwie to chyba najciekawsze i najpiękniejsze ryby z Tanganiki. Uwielbiam je, chociaż wymagają naprawdę dużych zbiorników, dobrego żywienia i co za tym idzie cierpliwości przy oczekiwaniu na pełnię barw i zachowań. Rzadko się zdarza, aby wcześniej niż po 2-3 miesiącach od przylotu uzyskiwały pełne wybarwienie. Potem jednak - cudeńka.

Zachowania tych ryb zaskakują zróżnicowaniem i majestatem:)

Marta